Handreiking financiële afspraken tussen gemeenten en sociaal ontwikkelbedrijven

Een goede bekostigingsmethodiek is noodzakelijk om de kwaliteit van de dienstverlening en een soepele transitie naar een nieuw en toekomstbestendig stelsel voor de uitvoering van de Participatiewet te kunnen waarborgen. Deze handreiking van Berenschot en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) ondersteunt beide partijen bij het vormgeven van de bekostiging van de basisdienstverlening. Het doel is om een transparant kader te bieden voor het berekenen van de kosten en het maken van duurzame bekostigingsafspraken.

De handreiking gaat in op de verschillende manieren om de kosten van dienstverlening te berekenen en hier afspraken over te maken. De belangrijkste onderdelen zijn:

• Integrale kostprijs: De publicatie legt uit hoe je een integrale kostprijs voor de basisdienstverlening kunt berekenen.
• Bekostigingsmodellen: Het beschrijft verschillende modellen voor bekostiging, zoals PxQ-bekostiging (prijs maal hoeveelheid) en budgetfinanciering.
• Monitoring en nacalculatie: Er wordt aandacht besteed aan het belang van goede monitoring en afspraken over nacalculatie om financiële risico’s te beheersen.

Wat kun je ermee in de praktijk?

Deze publicatie is een praktische handleiding die dient ter onderbouwing en verantwoording van financiële afspraken. Het biedt een stapsgewijze aanpak en concrete voorbeelden die gemeenten en sociaal ontwikkelbedrijven direct kunnen toepassen in hun contract- en subsidierelatie. Het helpt om het gesprek over geld op een zakelijke en transparante manier te voeren.

Voor wie is het relevant?

De handreiking is relevant voor beleidsmedewerkers, financieel adviseurs en contractmanagers bij gemeenten. Ook voor directeuren en (financieel) managers van sociaal ontwikkelbedrijven is dit een belangrijk document voor de onderhandelingen en afspraken met hun opdrachtgevende gemeente(n).