Inkomensongelijkheid onderschat door standaardisering
In beleid en statistisch onderzoek wordt het inkomen van verschillende huishoudens vergelijkbaar gemaakt via ‘standaardisering’. Deze methode corrigeert voor de schaalvoordelen die meerpersoonshuishoudens hebben. Vera Vrijmoeth, onderzoeker bij FNV, stelt in dit artikel in het ESB dat deze standaardmethode de schaalvoordelen voor lage inkomens overschat en voor hoge inkomens onderschat. Dit leidt tot een vertekend beeld van de werkelijke inkomensongelijkheid.
Uit het artikel blijkt dat de huidige methode de inkomensongelijkheid in Nederland onderschat. De belangrijkste conclusies zijn:
- De aanname dat schaalvoordelen inkomensonafhankelijk zijn, klopt niet.
- Armere huishoudens ervaren in de praktijk minder schaalvoordelen dan rijkere huishoudens.
- Hierdoor wordt de inkomensongelijkheid in statistieken onderschat.
- De huidige kostendelersnorm, die op deze standaardisering is gebaseerd, pakt hierdoor mogelijk te laag uit voor de laagste inkomens.
Wat kun je ermee in de praktijk?
Deze publicatie dient als achtergrondinformatie en onderbouwing voor beleidsdiscussies. Het artikel levert munitie om de aannames achter de huidige berekeningen van inkomensondersteuning en de kostendelersnorm ter discussie te stellen. Het helpt je om kritisch te kijken naar de instrumenten die worden gebruikt om armoede en inkomensongelijkheid te meten.
Voor wie is het relevant?
Dit artikel is primair relevant voor beleidsmedewerkers op het gebied van armoede, schulden en inkomen (Participatiewet). Het is met name relevant voor diegenen die zich bezighouden met de lokale effecten van de kostendelersnorm en de discussie over de toereikendheid van het sociaal minimum.