Kwetsbare jongeren en een plan voor arbeidstoeleiding
Deze verkenning onderzoekt of het nuttig is om ook voor niet-uitkeringsgerechtigde jongeren een verplicht plan van aanpak op te stellen (zoals nu geldt voor jongeren met bijstand). Het rapport maakt duidelijk dat zo’n verplicht plan weinig toevoegt. Meerwaarde zit vooral in vroege signalering en warme overdracht van school naar gemeente.
Wat zijn de belangrijkste aanbevelingen?
- Warm contact tussen school en gemeente is cruciaal voor succesvolle arbeidstoeleiding.
- Een plan van aanpak voor arbeidstoeleiding kan ondersteunen, maar helpt alleen als jongeren gemotiveerd zijn.
- Documenten als overdrachtsformulieren van scholen zijn waardevol bij kennisoverdracht.
- Geen uitbreiding van artikel 44a nodig; geef gemeenten zelf de ruimte beter samen te werken met scholen om jongeren toe te leiden naar werk.
Wat kun je ermee in de praktijk?
Een plan van aanpak is vooral zinvol als intern werkdocument, niet als verplichting richting jongeren. Gemeenten kunnen hun inzet beter richten op samenwerking met scholen, tijdige signalering en contact met jongeren die (dreigen te) uitvallen. Gebruik overdrachtsdocumenten tussen onderwijs en gemeenten als basis voor intake en begeleiding.
Voor wie is het relevant?
Relevant voor beleidsadviseurs en professionals in het sociaal domein die werken met
jongeren in de overgang van school naar werk.