Spring naar content

Rapport informatiebehoefte Wgs

1 oktober 2017

Welke gegevens gebruiken gemeenten bij de uitvoering van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs)? Hoe komen gemeenten aan deze gegevens en met wie delen ze die? Wat is wel en niet mogelijk binnen de privacywetgeving? Een overzicht.

In de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) staat dat schuldhulpverlening een taak is van de gemeenten. Ze moeten daarbij maatwerk leveren. Dat betekent onder andere dat gemeenten kijken naar de persoonlijke omstandigheden van de klant. Is er bijvoorbeeld een verband tussen zijn financiële problemen en de gezinssituatie of gezondheid?

Om maatwerk te kunnen leveren, hebben schuldhulpverleners gegevens nodig. Dit rapport laat zien:

  • welke gegevens schuldhulpverleners in elke fase gebruiken;
  • wat hierbij de verschillen zijn tussen gemeenten;
  • waarom gemeenten die gegevens nodig hebben (doel);
  • waar ze de gegevens kunnen opvragen (bron);
  • met wie ze deze gegevens mogen delen.

Bij gegevensuitwisseling zijn organisaties gebonden aan de privacywetgeving. Een probleem waar gemeenten op dit moment tegenaan lopen, is dat ze bijna geen gegevens digitaal kunnen verkrijgen of verstrekken. Dat zorgt voor vertraging en in de tussentijd kunnen schulden verder oplopen.

Gemeenten kunnen de inzichten van dit rapport gebruiken bij verdere automatisering.

Gerelateerde artikelen

Evaluatie Wet gemeentelijke schuldhulpverlening

In 2012 is de Wgs ingevoerd. Sindsdien is de gemeentelijke schuldhulpverlening voor een deel verbeterd. Maar het kan nog sneller en effectiever, bijvoorbeeld door betere regels.

Een open deur?

Staat de deur van gemeenten wijd open voor mensen met problematische schulden? Nog niet voldoende, zegt de Nationale ombudsman in het rapport ‘Een open deur?’

Verkenning stelsel schuldhulpverlening

Het ministerie van SZW laat onderzoeken hoe de schuldhulpverlening verbeterd kan worden met vier nieuwe maatregelen gericht op snellere, effectievere en inclusievere hulp.