Secundaire route voor schuldhulpverlening effectief alternatief bij complexe problemen

Veel mensen met complexe schuldenproblematiek worden niet goed geholpen door de reguliere schuldhulpverlening. Daarom is het ministerie van Justitie en Veiligheid in mei 2021 gestart met een pilot met de mogelijkheid om WSNP-bewindvoerders als schuldhulpverleners te laten fungeren. Deze route wordt de secundaire route genoemd, en wordt als extra optie geboden naast de reguliere gemeentelijke schuldhulp. In deze effectmeting wordt de pilot onder de loep genomen om na te gaan of de secundaire route mensen bereikt die nu niet geholpen worden in de reguliere schuldhulpverlening, hoe effectief de hulpverlening is en wat de kosten en baten zijn.

Effect op bereik

Cliënten in de secundaire route hebben vaak langlopende schulden en zitten in complexere situaties. 57% heeft al langer dan 5 jaar schulden, in vergelijking tot 35% in de reguliere route. Van de cliënten heeft 44% al eerder hulp gezocht maar werd niet geholpen, voornamelijk vanwege de juridische complexiteit van de schulden. Ook de impliciete voorwaarden van de gemeente werd genoemd als veelvoorkomende reden voor het niet krijgen van hulp.

Effect op snelheid

Cliënten in de secundaire route lijken zowel merkbaar als meetbaar sneller tot een oplossing te komen. Gemiddeld gezien komen cliënten 20 dagen sneller tot een oplossing in vergelijking tot de reguliere route. Redenen die hiervoor gegeven worden zijn beperkte wachtlijsten, minder aan te leveren documentatie en snellere inzet van de WSNP.

Effect op succes

89% van de cliënten in de secundaire route komt tot een oplossing. 12% van de cliënten valt uit voordat het hulptraject is gestart en 11% stopt nadat de hulp is gestart. De belangrijkste redenen hiervoor zijn niet voldoen aan de voorwaarden of niet meer komen opdagen. Daarnaast wordt er in de secundaire route nog maar weinig gebruik gemaakt van flankerende hulp en is nazorg onderbelicht.

Aanbevelingen

Alle betrokken partijen zien waarde in het secundaire traject. Wel benoemen ze een aantal aandachtspunten voor verdere uitwerking:

• Maak secundaire route structureel beschikbaar in nauwe samenwerking met relevante stakeholders.
• Breng mogelijkheden van MSNP vs. WSNP meer onder de aandacht bij cliënten en hulpverleners.